Centrum rehabilitacji. Twoja droga do sprawności
Czynne: Od poniedziałku do piątku 8.00 – 18.30, soboty 8.00 – 13.00
Nr telefonu: w kontaktach
Pacjenci, którzy przeszli udar mózgu, w 80-procentach przypadków borykają się z porażeniem kończyny górnej. Przed nimi zazwyczaj żmudna i czasochłonna rehabilitacja. Przywracaniem sprawność kończyny górnej trwa niestety znacznie dłużej niż usprawnianie kończyny dolnej.
Jakie zaburzenia kończyny górnej mogą się pojawić po udarze? – W zasadzie może on prowadzić do ograniczenia wszystkich jej funkcji, a na ich powrót mogą mieć w dodatku wpływ poważnie zaniki mięśni, ból, nieprawidłowe czucie proprioceptywne czy zaburzenia stabilizacji stawu ramiennego. Dochodzi też do obniżenia napięcia mięśniowego – wymienia Marta Szlanda-Mikuła, fizjoterapeutka naszego Centrum Rehabilitacji przy ul. Grottgera w Przemyślu.
– Pacjenta należy układać na plecach, brzuchu i boku zarówno porażonym, jak i tym zdrowym. W danej pozycji ciała chory może się znajdować przez 2 do 3 godzin, potem należy ją zmienić. Ramię osoby, która stoi, należy zawsze zabezpieczać starannie dobranym sprzętem ortopedycznym. W okresie obniżenia napięcia mięśniowego bark musimy też chronić na przykład podczas zmian pozycji ciała. Należy pamiętać, że absolutnie nie wolno za niego ciągnąć czy szarpać. Nie pociągamy także za nadgarstek czy dłoń. Nie wolno także odwracać chorego przez porażony bark – mówi Marta.
Okres wiotkości, czyli wspomnianego zaburzenia napięcia mięśni, to czas na stałą stymulację aktywności ruchowej w kończynie pośrednio zajętej. Odbywa się to na kilka sposobów.
– Istotna jest stymulacja eksteroceptywna, która polega na oklepywaniu mięśni spastycznych krótkimi, szybkimi ruchami. Ważne jest też szczotkowanie odpowiadających mięśniom spastycznym dermatomów, a w końcu łagodny masaż ogólny i miejscowy. Aby zapewnić prawidłowy rozwój napięcia mięśniowego w czasie, gdy pacjent boryka się z jego obniżeniem, fizjoterapeuci sięgają po metody kinezyterapeutyczne. Nie bez znaczenia są także masaże, których zadaniem jest pobudzenie ogólnej trofiki mięśni. Jest też wiele metod fizykalnych o działaniu stymulującym, które są bardzo pomocne podczas procesu fizjoterapii. Wymienić można choćby te najczęściej stosowane zabiegi jak laseroterapia czy magnetoterapia. W okresie wczesnym także nerwowomięśniowa stymulacja elektryczna – wylicza.
Aleksandra Nowotyńska
